تأثیر نامنظمی در پلان بر پاسخ لرزه ای و ضریب رفتار سازه های قاب خمشی فولادی

ساختمان های نامنظم، قسمت اعظمی از ساختمان های موجود در مناطق شهری را تشکیل می دهند. انواع نامنظمی ها باعث ایجاد اثرات نامطلوب و اختلال در عملکرد سازه در هنگام وقوع زلزله می شوند. با توجه به اینکه احداث ساختمانهای نامنظم اجتناب ناپذیر است، نیاز به انطباق روشهای جدید ارزیابی و طراحی بر اساس عملکرد برای این نوع سازه ها ضروری می باشد. بنابراین در این تحقیق، تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده مودال در تخمین پاسخ سازه های نامنظم در پلان، برای شناخت بیشتر و کاربردی شدن آن، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده مودال روشی بسیار ساده با اعمال نیروی استاتیکی براساس شکل مودها به سازه می باشد. باتوجه به موفقیت این روش در تعیین پاسخ های سازه، به خصوص سازه های مرتفع، نسبت به روشهای تحلیل استاتیکی و سهولت آن نسبت به تحلیل دینامیکی غیرخطی، تحقیقات گسترده ای جهت توسعه آن برای سازه های متفاوت، صورت گرفته است. در این روش، نیاز لرزه ای در هر مود بطور جداگانه با استفاده از آنالیز استاتیکی غیرخطی (pushover analysis) و با توزیع نیروی اینرسی مطابق با همان مود تعیین می گردد. در این تحقیق 40 مدل شامل 10 مدل در چهار تراز ارتفاعی 3، 6، 10 و 15 طبقه با شکل هندسی و میزان پیش آمدگی های متفاوت در پلان تحت آنالیز قرار گرفتند، و تغییرمکان نسبی ماکزیمم در مرکز جرم طبقات، منحنی های پوش آور، تغییرمکان هدف و ضریب رفتار آنها تعیین گردید. همچنین بین نتایج حاصل از الگوهای مختلف تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده نیز مقایسه ای صورت گرفته است. نتایج حاصله، نشان می دهد که با افزایش ارتفاع و افزایش پیش آمدگی پلان در جهت اعمال بار، مقادیر ضریب رفتار کاهش می یابد. نتایج بدست آمده از حالت های بارگذاری مودال و یکنواخت نیز به هم نزدیک بوده و همگرایی خوبی دارند.